Δεν είναι δύσκολο να συνδεθούν δύο άτομα συναισθηματικά, είναι όμως πολύ δύσκολο να διατηρηθεί αυτό για πολύ καιρό χωρίς να δημιουργηθούν σοβαρές προστριβές και συγκρούσεις μεταξύ τους.
Η ζωή ενός ζευγαριού μοιάζει με την πορεία δύο ανθρώπων στον ίδιο δρόμο, με τον ίδιο βασικό σκοπό, αλλά με σύγχρονη αλληλοϊκανοποίηση δικαιολογημένων ατομικών απαιτήσεων και εκπλήρωση δευτερεύουσας σημασίας σκοπών και προσωπικών επιδιώξεων του καθενός απ΄αυτούς. Για να γίνει όμως αυτό θα πρέπει να υπάρχει συνεχώς αρμονική συνεργασία μεταξύ τους. Τι, όμως, ακριβώς σημαίνει συνεργασία;
Συνεργασία για ένα ζευγάρι σημαίνει ότι ο άντρας και η γυναίκα προσφέρουν τα ταλέντα και τις ικανότητες τους για την επιδίωξη ενός κοινού σκοπού. Χρησιμοποιούν τις γνώσεις τους, τα φυσικά χαρίσματά τους και όλες τις δυνάμεις τους για να πετύχουν κάτι που μόνος του ο καθένας τους δεν θα μπορούσε εύκολα να το πετύχει. Συνεργασία στην ανατροφή των παιδιών, συνεργασία στη ρύθμιση των υποθέσεων και στη λύση των προβλημάτων της οικογένειας, συνεργασία στην οικονομική διαχείριση και στήριξη του σπιτιού, συνεργασία στον προγραμματισμό, συνεργασία στις κοινωνικές τους σχέσεις κι επαφές, συνεργασία στην αντιμετώπιση εξωτερικής απειλής και τόσα άλλα.
Για να μπορέσει όμως να γίνει κατορθωτή μια καλή συνεργασία, θα πρέπει να είναι ξεκαθαρισμένος ο ρόλος του καθενός μέσα στην οικογένεια. Άλλος ο ρόλος του άντρα και άλλος ο ρόλος της γυναίκας. Ο καθένας μέσα στην οικογένεια θα πρέπει να ξέρει ποιά είναι η θέση του μέσα σ΄αυτήν. Γιατί η οικογένεια εκπληρεί το σκοπό της και βαδίζει με ασφάλεια μόνο όταν τηρούνται οι όροι. Έτσι μόνο θα μπορέσουν να πορευτούν στον ίδιο δρόμο και να πετύχουν το σκοπό που έχουν βάλει για την οικογένειά τους. Διαφορετικά, αργά ή γρήγορα, θ΄αρχίσει η απόκλιση, η ψυχική απομάκρυνση κι η οριστική, φανερή ή καλυμμένη, διάλυση της οικογένειάς τους. Συνεργασία, είπαμε, σημαίνει υποταγή σε μια κοινή προσπάθεια. Αυτό όμως ίσως απαιτήσει στέρηση κάποιας ατομικής πρωτοβουλίας, εγκατάλειψη κάποιας προσωπικής φιλοδοξίας, μη ικανοποίηση κάποιας επιθυμίας και πλήρη αφιέρωση σε κάποια άλλη προσπάθεια, ίσως όχι τόσο ευχάριστη. Αυτό δεν το έχουν συνειδητοποιήσει αρκετοί και εδώ σκοντάφτουν τα περισσότερα ζευγάρια.
Για να μπορέσουν, λοιπόν, δύο άτομα να ζήσουν σαν οικογένεια αρμονικά, θα πρέπει να μην ξεχνούν το ρόλο που οφείλουν να διαδραματίσουν. Θα πρέπει, ακόμα, να είναι έτοιμοι να εγκαταλείψουν κάποια προσωπική ο καθένας φιλοδοξία, και ν΄αφιερώσουν όλες τους τις δυνάμεις για ένα σκοπό. Οι δύο, με την ένωση τους παύουν να είναι δύο. Αυτό πρέπει να το χωνέψουν καλά όλοι οι άντρες και οι γυναίκες. Από τη στιγμή του γάμου τους αποτελούν μία ενότητα σκοπών και επιδιώξεων. Όχι το δικό μου και το δικό σου, όχι τι θέλω εγώ ή τί αρέσει σε μένα, αλλά τί πρέπει να γίνει για την οικογένεια μας. Στενή και αρμονική συνεργασία δεν μπορεί να νοηθεί αν δεν υπάρχει αμοιβαία διάθεση για θυσία. Εξ’ άλλου πώς μπορεί κάποιος να ισχυριστεί ότι αγαπάει κάποιον άλλον όταν δεν είναι πρόθυμος να θυσιάσει κάτι γι΄αυτόν;
Δρ Ανανίας Καβάκας, Νευρολόγος-Ψυχίατρος